Ons zoontje van 5 hebben laten oefenen op een fiets met zijwieltjes (natuurlijk). Een half jaar terug wilde hij zelf de wieljtes eraf, maar hij kon nog niet fietsen zonder. Toen zijn we een aantal keer met hem gaan “fietsen”: Luuk op de fiets en papa of mama ernaast. We hielden hem aan zijn jas vast, tussen zijn schouderbladen en renden met hem mee naast de fiets (pfffff!). Hij kon zo toch een beetje vertrouwen opbouwen met evenwicht bewaren en rustig remmen en zo. Als hij om dreigde te vallen, werd hij in ieder geval nog door ons overeind gehouden.
Door omstandigheden heeft hij de laatste acht weken helemaal NIET op de fiets gezeten. Eergisteren hebben we hem zijn fiets weer gegeven en hij reed zo weg!! We wisten niet wat we zagen. Beetje wiebelig nog, maar hij maakt bochten en alles! (Wij trots, natuurlijk). Het scheelt wel dat hij nu eigenlijk wat groot is voor zijn fietsje: hij kan gemakkelijk met zijn voeten bij de grond. Als hij zich nu onzeker voelt, weet hij dat hij in ieder geval met zijn voeten aan de grond kan. We laten hem dus nog even rondknarren op dit fietsje voor hij een nieuwe krijgt.
Succes met de fietslessen!
